Δύο πράγματα, που, όμως, είναι ένα .

ΚΕΙΜΕΝΟ : ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ 

2 Νοεμβρίου 1911 - 2 Νοεμβρίου 2018

Στη συλλογή «ΤΑ ΕΛΕΓΕΙΑ ΤΗΣ ΟΞΩΠΕΤΡΑΣ» του Οδυσσέα Ελύτη υπάρχει 

το ποίημα  με τον τίτλο «ΑΚΙΝΔΥΝΟΥ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΥ ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΟΥ».

Οι τρεις αυτοί είναι άγιοι της εκκλησίας και σήμερα, 2 Νοεμβρίου,  εορτάζεται η μνήμη τους.
Μέσα στα χίλια υπέροχα πράγματα που θα μπορούσε κανείς να πει γι’ αυτό το ποίημα είναι και ότι αντιπροσωπεύει όλη τη ζωή του Ελύτη, από τη γέννησή  του σαν σήμερα το 1911 (και γι’ αυτό ο τίτλος του ποιήματος «ΑΚΙΝΔΥΝΟΥ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΥ ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΟΥ» ως αρχή της ζωής του) μέχρι το θάνατό του (όπως τον οραματιζόταν). Μόνο που ο Θεός, που του είχε χρυσώσει το στόμα, δεν του έκανε τη χάρη να τον πάρει όπως το ήθελε.  Εκείνος  ήθελε να είναι :

«… νύχτα και Αύγουστος, τότε που αλλάζουν των αστερισμών οι βάρδιες.  Και τα βουνά ελαφρά γιομάτα σκοτεινόν  αέρα, στέκουν λίγο πιο πάνω απ΄  τη γραμμή του ορίζοντα».

Έφυγε λίγο μετά το μεσημέρι στις 18 Μαρτίου ( 1996).

Και τι ήταν η ζωή του ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο χρονικές στιγμές;

Δύο πράγματα, που,  όμως, είναι ένα:

Πρώτο : Φως που λάμπει στο σκοτάδι :

 «Λάμπει μέσα μου κείνο που αγνοώ.  Μα ωστόσο λάμπει».

Δεύτερο :  Ομορφιά : 

 «Αχ  ομορφιά  κι αν δεν μου παραδόθηκες ολόκληρη ποτέ

Κάτι κατάφερα να σου υποκλέψω. Λέω :  κείνο το πράσινο κόρης οφθαλμού που πρωτο-

Εισέρχεται στον έρωτα και τ’ άλλο το χρυσό, που όπου κι αν το τοποθετείς ιουλίζει.»

ή,

όπως έλεγε η «μακρινή εξαδέλφη» του, η Σαπφώ, που μεγαλώνανε «μαζί στη Μυτιλήνη» και παίζανε «μαζί στους ίδιους κήπους, γύρω απ΄ τις ίδιες ροδιές, πάνω απ΄τις ίδιες στέρνες» :

«την ομορφιά διακόνησα, τι πιο μεγάλο θα μπορούσα».

Γι’ αυτό και τώρα, που στέκει στο κατώφλι της Αχερουσίας, η διακονία του, αυτό το μέλημα της ζωής του, θα είναι εκείνο (ποιο άλλο θα μπορούσε να είναι ;) που θα τον συνοδεύσει ως εκεί και θα τον παραδώσει με ένα  φιλί :

«Αχ  ομορφιά συ θα με παραδώσεις καθώς ο Ιούδας».

Είχε γράψει :  «’Οπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί,  όπου και να θολώνει ο νους σας, μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη».

Και  μνημονεύετε  Οδυσσέα Ελύτη.